En toen was er Triggerfinger …. We spreken over het jaar 1998 toen muziekvrienden Ruben Block (zang, gitaar), Mario Goossens (drums) en Paul Van Bruystegem (bas) de handen in elkaar sloegen om het project Triggerfinger te starten. Het creëren van een eigen rockgeluid had wat tijd nodig maar al op het eerste album “Triggerfinger” (2004) horen we dat men ‘het’ heeft. Een vette rocksound die met andere muzikale stijlen verrijkt wordt, gespeeld door de unieke combinatie van dit gezelschap. De daaropvolgende albums vergroten alleen maar het succes van de band. Vooral live is de band van goeden huize, en na de toevalstreffer “I Follow Rivers”, krijgt de band de kans om ook buiten de landsgrenzen veelvuldig op te treden. Hun vierde album “By Abscence Of The Sun” (2014) opgenomen in Los Angeles met als producer Greg Gordon bereikte de eerste plaatse in zowel de Belgische als Nederlandse Albumlijst. Drie jaar later volgt voorlopig hun laatste album “Colossus” (2017) ditmaal geproducet door Mitchell Froom die voor een wat meer experimenteel geluid zorgt, een breder scala van toegevoegde elementen zodat men een veelzijdig album krijgt. Oervette riffs en groovy ritmes blijven echter Triggerfingers kenmerk en na 20 jaren zweten in de rock and roll wereld weten ze nog steeds hun publiek daarmee te bekoren.

Ditmaal geen LottoArena of andere grote zaal om hun 20 jaar bestaan te vieren, er werd gekozen voor de intiemere ‘De Roma’ om hun thuismatch in Antwerpen te spelen. Viermaal een uitverkochte schouwburg voor deze ‘Exclusive 20th Anniversery Tour’, het kan tellen voor een Vlaamse rockband. De drie heren zoals steeds mooi in maatpak steken onmiddellijk het vuur aan de lont met een aantal snedige rocknummers, “I’m Coming For You”, “First Taste” met de heerlijke falsetto van Ruben Block, en “Let It Ride”. De rock-’n-roll trein is vertrokken en hij gaat hard, rock-’n-roll spelen is zweten alleen dan ben je goed bezig volgens de zanger, en zweten doen ze al gauw. Drummer Mario Goossens jut het publiek wat op door van zijn drumstel een uitkijkpost te maken terwijl bassist ‘Monsieur Paul’ en extra toegevoegde gitarist Geoffrey Burton rustig toekijken vanop hun vast plaatsje op de bühne.
De setlist geeft een mooi overzicht van hun twintig jarige carrière, alleen hun debuutalbum en hun laatste werkstuk “Colossus” blijft op dat gebied wat achter. Een setlist die trouwens wordt aangevuld met enkele covers, “Man Down” van Rhianna krijgt een Triggerfinger uitvoering, en een ingetogen versie van “Robbin’ The Liquor Store” brengt een eerbetoon aan Willy Willy de, deze week, te vroeg overleden gitarist van The Scabs.

Een rustpunt in de set is het beklijvende “My Baby’s Got A Gun”, een atypisch Triggerfinger nummer maar toch geapprecieerd door het publiek het melodietje van “I Follow Rivers” wordt even gefloten door Ruben zodat ook dit nummer in hun carrière overzicht terugkomt. Zanger-gitarist Ruben Block is de ongeëvenaarde frontman van de band, hij tovert ijzersterke riffs uit zijn gitaar, zijn zang is met de jaren veel solider geworden en daarenboven weet hij met zijn uitstraling de vrouwelijke fans nog eens te bekoren.

Tijd voor wat solomomenten, op het einde van “Colossus” mag Mario Goossens zijn drumstel nog eens extra terroriseren, waarna de band zowaar een percussie-ensemble vormt. Ook gitarist Geoffrey Burton mag tijdens het krachtige “All This Dancin’ Around” op de voorgrond treden waarmee hij bewijst een waardevolle aanvulling te zijn van de Triggerfinger sound. Na het spelen van de publiekslieveling “Is It” neemt de band, slechts even, afscheid. Algauw staat men alweer op het podium, helemaal vooraan ditmaal in een intiemere setting. We krijgen nog een sobere versie van “It Hasn’t Gone Away”, het hitgevoelige “Perfect Match” en het catchy “Bring Me Back A Live Wild One” waarna men met de INXS-cover “Need You Tonight” eindigt, ook de minder rockende Triggerfinger kan het publiek bekoren. En als je dan denk dat het gedaan is spelen ze op het volledige podium “Funtime” van Iggy Pop, het meezingen van ‘fun’ door het publiek had even tijd nodig maar uiteindelijk kwam ook dit in orde en beleefde iedereen ruim twee uur ‘fun’ tijdens dit jubileumconcert.

Luc Nuyts

Foto's © Sonja Schepers